Οι κομμουνιστές παρτιζάνοι αν και κρέμασαν το μεγάλο τους εχθρό, το Μουσολίνι δεν κατάφεραν μετά το πόλεμο να καταλάβουν την εξουσία. Στα χρόνια που περάσαν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας έφθασε να γίνει το ισχυρότερο κομμουνιστικό κόμμα της Δυτικής Ευρώπης μέχρι την επόχη του <<ιστορικού συμβιβασμού>> όπου συνεργάστηκε με την ιταλική Δεξιά και την αστική τάξη. Παράλληλα από το ’60 και μετά άρχισαν να γιγαντώνονται οι εργατικοί και φοιτητικοί αγώνες με την Αντικαπιταλιστική Αριστερά να πρωταγωνιστεί. Έτσι την επόμενη δεκαετία δημιουργείται ένα πολύ μαζικό Αυτόνομο και Ριζοσπαστικό κίνημα με ένα σκέλος τoυ να έχει οπλιστεί. Από εκεί ξεπηδάν και οι αντάρτες πόλης που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με την εξουσία. Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά εκείνης της περιόδου υπήρξε επαναστατική. Η αποτυχία της τότε να κερδίσει τον αγώνα ενάντια στο κράτος και το καπιταλισμό την κατέστησαν σήμερα στην Ιταλία πλέον ανίσχυρη. Μελετώντας το ιταλικό κίνημα θα δούμε κατά πόσο και εδώ στην Ελλάδα η εξωκοινωβουλετική Αριστερά μπορεί να ξεφύγει από την λαίλαπα του ρεφορμισμού (ΣΥΡΙΖΑ) και να βγεί μπροστά συμπράτοντας με τον αντιεξουσιαστικό χώρο σε μια πιο μαχητική πορεία.
Συντάκτης: antidoto
Αποφασίσαμε να κάνουμε και μια δεύτερη εκπομπή για τους αναρχικούς επαναστάτες γιατί υπάρχουν αρκέτοι αγωνιστές-στριες που δεν αναφερθήκαμε. Αξίζει λοιπόν να συμπεριλάβουμε ακόμη κάποιες σημαντικες μορφές του αναρχικού κινήματος όπως η Έμμα Γκόλντμαν, ο Ντουρούτι και ο Χριστόφορος Μαρίνος. Mελετώντας τη στάση ζωής και τους αγώνες των συντρόφων όλα αυτά τα χρόνια θα μας βοηθήσει και εμάς να αυτοκαθορίσουμε τις θέσεις αλλά και της δράσεις μας στη καθημερινή μάχη που δίνουμε ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της εξαθλίωσης.
Από τους οκτώ του Σικάγο (1886), τη Λουίζ Μισέλ,τους Σάκο και Βαντσέτι,μέχρι το Νίκο Μαζιώτη και τη Πόλα Ρούπα το αναρχικό κίνημα έχει αναδείξει σπουδαίους-ες επαναστάτες-τριες. Αν και είναι αδύνατο να αναφερθούμε σε όλους μόνο σε μία εκπομπή,θα κάνουμε μία προσπάθεια να παρουσιάσουμε την δράση μερικών σημαντικών αγωνιστών-στριών.
ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΣΥΝΕΧΙΧΕΤΑΙ.
Αύγουστος και η πόλη έχει αδειάσει. Οι μικροαστοί έχουν ξεχυθεί στις παραλίες και τα beach bar για τα μπάνια του λαού ώστε να γεμίσουν μπαταρίες γιατί από Σεπτέμβριο πάλι τα κεφάλια μέσα. Ο μόνος άγρυπνος φρουρός του νόμου και της τάξης, το κράτος, παραμένει στις επάλξεις έχοντας αφήσει εφεδρείες για να συνεχίσει τη δουλειά του. Τι κάνει όμως το ριζοσπαστικό κίνημα το οποίο λείπει και αυτό με τη σειρά του αφήνοντας τα στέκια και τους χώρους έρημους χωρίς καμία δράση?
Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε μία εκπομπή για να αστειευτούμε μ΄αυτούς που λείπουν και να κρατήσουμε συντροφιά σε όσους ξέμειναν πίσω. Διαβάζοντας κείμενα και μπροσούρες, αναλύοντας κάποια γεγονότα με καυστικότητα και παίζοντας αρκετή μουσική ευελπιστούμε να περάσουμε όσο πιο ευχάριστα γίνεται το απόγευμά μας.
Aυτές τις μέρες το Ισραήλ πραγματοποιεί ακόμη μία επίθεση στη Γάζα. Για άλλη μια φορά είμαστε θεατές στο ίδιο έργο, σ’ένα πόλεμο που τα περιλαμβάνει όλα. Εκτοξεύσεις πυραύλων, μαζικές δολοφονίες αμάχων,χερσαίες επιχειρήσεις, προπαγάνδα, διαδηλώσεις αλληλεγγύης και κροκοδείλια δάκρυα από τη διεθνή κοινότητα. Δυστυχώς αυτό το καλοκαίρι κάποιοι κάνουν διακοπές στα νησιά και κάποιοι πεθαίνουν. Εμείς από τη πλευρά μας ως ομάδα αντιπληροφόρησης δεν θα θέλαμε να αναλώθούμε μόνο στην ανάγνωση των τελευταίων εξελίξεων, αλλά να εξετάσουμε τα ιστορικά γεγονότα και να αναζητήσουμε τα αίτια αυτής της σύγκρουσης η οποία κρατάει πάνω από μισό αιώνα.